Een ervan kwam van een lezer uit Leeuwarden. De aanhef werd gevormd door een citaat van Bertolt Brecht:
Und die einen sind im Dunk’len
Und die andern sind im Licht
Und man sieht nur die im Lichte
Die im Dunk’len sieht man nicht.
De kern van het verhaal was, dat in “Overleven buiten de Hollandse Tuin” een gezicht gegeven wordt aan mensen van vier eeuwen geleden die altijd in het donker gebleven zijn.
Aan positieve recensies in kranten en tijdschriften geen gebrek. L. Adriaensen in het Noord-Brabants Historisch Jaarboek:
“De achterkant van de Opstand, die van het dagelijks leven onder voortdurende oorlogsomstandigheden, is tot op heden nauwelijks beschreven. Een breuk in deze trend is door Han Verschure gemaakt. […] De schrijver kiest duidelijk voor de gewone man of vrouw die al schipperend en redderend probeerde te overleven. […] Zijn stijl van schrijven is levendig en bijzonder helder. Hij sluit geen enkele lezer uit.” Adriaensen vermeldde terecht dat de onderhavige periode bijna altijd beschreven is vanuit Hollandse stadsbewoners. In dit geval wordt het vizier echter gericht op zes dorpen in de westelijk Langstraat. “Verschure kan bogen op de prestatie, in Nederland de eerste uitputtende dorpsgeschiedenis in de periode van de Opstand te hebben geschreven”. Een fragment uit Brabant Cultureel: “Behalve dat dit boek een belangrijke bijdrage levert aan de geschiedschrijving, bewijst het ook dat geduldig archiefwerk veel moois kan opleveren. De verzorgde opmaak en de vele illustraties dragen daar natuurlijk aan bij”
Het boek, uitgevoerd met harde kleurrijke omslag en een omvang van 500 pagina’s is rijk geïllustreerd in zwart/wit.
